Autoklawizowany beton komórkowy – ewolucja na przestrzeni lat

Beton komórkowy jest materiałem, który w porównaniu z innymi produktami stosowanymi do wykonywania ścian ma niedługą historię. Wynaleziony na początku XX wieku autoklawizowany beton komórkowy jest jednym z wiodących dzisiaj materiałów murowych.

Beton komórkowy ma za sobą już ponad 120. tradycję. Na przestrzeni tych lat, od momentu jego wynalezienia materiał ten uległ wielu zmianom.

Historia betonu komórkowego – pierwsze patenty

W roku 1877 Zernikow sporządził zaprawę wapienno-piaskową w parze wodnej pod wysokim ciśnieniem, ale uzyskał stosunkowo niewielką wytrzymałość produktu. W dalszym etapie rozwoju innemu wynalazcy Michaelisowi udało się przekształcenie – w wyniku działania pary wodnej pod wysokim ciśnieniem – ubogiej w wodę zaprawy wapienno-piaskowej w twardy i trwały uwodniony krzemian wapnia. W roku 1889 przyznano patent E. Hoffmannowi, który – dzięki wytworzeniu pęcherzyków (porów) – osiągnął zwiększenie objętości materiału przed jego utwardzeniem. Kolejny patent na nową technologię otrzymali w roku 1914 J. W. Aylsworth i F. A. Dyer. Zauważyli oni, że podczas reakcji wapnia z wodą i niewielką ilością proszku metalowego uwalnia się wodór w formie gazowej. W trakcie procesu powstawania pęcherzyków mieszanka surowców pęcznieje, wodór ulatnia się, a jego miejsce zajmuje powietrze.

Autoklawizowany beton komórkowy

Od 1918 roku naukowcy szwedzcy pracowali nad nowym materiałem budowlanym, ponieważ w Szwecji po I wojnie światowej występowały częściowo dramatyczne niedobory energii. Kraj niemal nie dysponował własnymi źródłami energii, dlatego rząd zaostrzył wymogi dotyczące właściwości termicznych materiałów budowlanych. Dobrze widziane były produkty o wysokiej izolacji termicznej i niewielkim koszcie energii potrzebnej do produkcji. Ponadto oczekiwano, że materiał budowlany nie będzie się rozkładał, będzie niepalny i łatwy w obróbce. Tak wyglądały pierwsze prace, dzięki którym wynaleziono autoklawizowany beton komórkowy.

Teraźniejszość i przyszłość betonu komórkowego

W wyniku wciąż udoskonalanych technologii produkcji uzyskano nowoczesny, pozwalający budować ekonomicznie i energooszczędnie materiał. Dzisiaj jest to również produkt pozwalający na innowacyjne murowanie na cienką spoinę oraz klej poliuretanowy. Równolegle wprowadzono ułatwiające budowę profilowanie na pióra i wpusty oraz uchwyty montażowe. Zmieniano formaty elementów murowych oraz poszerzano zakres gęstości. Aktualnie każdy producent ma własną, sprawdzoną metodę produkcji, ale ogólne zasady technologii produkcji są takie same i stosują je wszyscy producenci betonu komórkowego. Obecne osiągnięcia w dziedzinie technologii produkcji autoklawizowanego betonu komórkowego (ABK) nie stanowią zapewne granicy rozwoju dla tego materiału. Z pewnością nie jest to koniec możliwości i wraz z biegiem czasu oraz rozwojem techniki autoklawizowany beton komórkowy może być jeszcze bardziej udoskonalany. Dotyczy to zarówno technologii jego produkcji, jak i zastosowania.