Beton komórkowy – optymalny wybór na ściany kurnika

Wysokie wymagania stawiane współczesnym kurnikom wymuszają stosowanie rozwiązań, które pozwolą uzyskać inwestorom maksymalne korzyści ekonomiczne. Ściany kurnika z betonu komórkowego zapewnią, odpowiednią izolację przed chłodem zewnętrznym i ucieczką ciepła z wnętrza budynku. Dzięki temu koszty ponoszone na ogrzewanie budynku chowu nie będą duże.  

Budowa obiektu przeznaczonego do hodowli drobiu wymaga podjęcia wielu ważnych decyzji. Kluczową jest wybór materiałów na zewnętrzne ściany kurnika, ponieważ to właśnie ten element decyduje o mikroklimacie wewnątrz budynku oraz o efekcie ekonomicznym związanym z jego budową i eksploatacją. Zdrowy i ciepły beton komórkowy jest tu optymalnym wyborem. Zastosowanie tego materiału pozwoli też ograniczyć wydatki związane z budową fermy i utrzymaniem hodowli. Warto więc skorzystać ze sprawdzonej technologii, która sprzyja opłacalności inwestycji nie tylko na etapie eksploatacji, ale także w trakcie budowy.

Wysokie standardy obiektów inwentarskich

Współczesny producent drobiu ma wysoko podniesioną poprzeczkę. Wszystkim obiektom inwentarskim, w tym również kurnikom, stawiane są bowiem wysokie wymagania eksploatacyjne. W kurnikach należy utrzymywać  mikroklimat odpowiedni dla rozwoju zwierząt, a więc stabilną temperaturę i wilgotność powietrza, dostosowane do wieku drobiu. Warunki wewnętrzne w budynku inwentarskim w ogromnym stopniu wpływają na zdrowy chów drobiu, a w konsekwencji – na ekonomiczną opłacalność produkcji. Ponadto budynki te powinny być trwałe, odporne na działanie niekorzystnych czynników atmosferycznych i biologicznych, oraz energooszczędne. O rentowności całej hodowli decydują zarówno koszty ponoszone na utrzymanie odpowiednich warunków bytowych chowu kurcząt, jak i koszty wzniesienia obiektu oraz trwałość konstrukcji. Nie bez znaczenia jest więc wybór materiału na ściany kurnika – wpłynie on bowiem m.in. na wysokość kosztów budowy, jego ogrzewania oraz zapewnienie ptakom hodowlanym odpowiednich warunków bytowych.

Energooszczędny kurnik z betonu komórkowego

Na specyfikę kurników mają wpływ warunki, w jakich następuje chów drobiu. Jeden chów może liczyć nawet kilkadziesiąt tysięcy zwierząt, które do swojego wzrostu potrzebują odpowiednich warunków cieplnych. Tak duża skala chowu wymusza również odpowiednie gabaryty budynku oraz ich kształt – kurniki to najczęściej budynki jednokondygnacyjne o dużej powierzchni użytkowej. Trzeba też pamiętać, że jednym z kluczowych parametrów wpływających na zdrowy chów piskląt jest temperatura powietrza w kurniku. W pierwszej fazie chowu kurcząt utrzymywana jest ona na poziomie 30-34ºC, a następnie stopniowo obniżana do około 21ºC. Stosowane przy ogrzewaniu kurników nagrzewnice zasilane są najczęściej energią elektryczną lub gazem płynnym. Aby ograniczyć zużycie kosztownej energii i ponosić mniejsze wydatki na ogrzewanie budynku hodowlanego, istotne jest, aby były to obiekty ciepłe, umożliwiające ich energooszczędne użytkowanie. Oznacza to, że przegrody zewnętrze, czyli ściany kurnika, posadzka oraz dach powinny zapewniać jak najmniejsze straty ciepła, czyli jak najlepszą izolacyjność termiczną. To właśnie z tego względu kurniki, których zewnętrzne ściany kurnika wykonuje się z betonu komórkowego cieszą są wciąż rosnącą popularnością. Materiał ten jest bowiem najcieplejszym ściennym materiałem konstrukcyjnym, co w przypadku budynków przeznaczonych do hodowli drobiu, a zwłaszcza brojlerni, gdzie temperatura powietrza wewnątrz musi być utrzymywana na wysokim poziomie, nie jest bez znaczenia. Ich przegrody zewnętrzne, w tym ściany, powinny zapewniać wysoką izolacyjność termiczną. Pod tym względem beton komórkowy ze wszystkich materiałów ściennych wypada najlepiej. Charakteryzuje go jednorodna, porowata struktura. Szkielet materiałowy jest na tyle mocny, że z betonu komórkowego można wykonywać również ściany konstrukcyjne w budynków wielokondygnacyjnych. Zamknięte w komórkach tego materiału  powietrze jest z kolei bardzo dobrym izolatorem ciepła. Z tego względu, z betonu komórkowego można wznosić solidne ściany kurników, które będą skutecznie chronić budynek przed wychłodzeniem.

Beton komórkowy dla mikroklimatu w kurniku

Nawet przy dużych wahaniach temperatury na zewnątrz budynku dobra izolacyjność cieplna i wysoka bezwładność cieplna betonu komórkowego pozwala utrzymywać stałą temperaturę wewnątrz kurnika. Ponadto dzięki porowatej strukturze powierzchnia ścian po stronie wewnętrznej (czyli po stronie występowania wysokiej temperatury) stanowi duży opór dla przepływu ciepła przez ścianę. Oznacza to, że nie trzeba wytwarzać zbyt dużej ilości ciepła, ponieważ ściany kurnika „same się izolują” i nie pobierają w ten sposób energii cieplnej na zgromadzenie jej w swych dużych powierzchniach. Wysoka temperatura, jaką należy utrzymywać w kurnikach przede wszystkim powinna oddziaływać na drób, a nie służyć „podgrzewaniu” ścian. Jest to zatem istotna cecha, która pozwala zaoszczędzić spore pieniądze na etapie użytkowania kurników.
Oprócz odpowiedniej temperatury powietrza w kurniku musi być utrzymywana właściwa wilgotność powietrza. Jest ona niezwykle ważna dla prawidłowego, zdrowego chowu zwierząt – pisklęta chowane w warunkach optymalnej wilgotności są mniej podatne na choroby, odwodnienie organizmu i stres cieplny, lepiej też rosną. Dzięki swej porowatej strukturze beton komórkowy jest w stanie przyjąć nadmiar wilgoci z wnętrza budynku oraz oddać ją, gdy powietrze stanie się zbyt suche. Taka sprawna regulacja wilgotności i utrzymanie odpowiedniej temperatury w kurniku z betonu komórkowego wpływają korzystnie na mikroklimat podczas chowu zwierząt.

Wysoka odporność betonu komórkowego na warunki środowiska w kurniku

W kurnikach zazwyczaj występuje wysoka wilgotność i oddziaływanie agresywnego środowiska, które jest związane z prowadzeniem chowu zwierząt. Produkty przemiany materii o kwaśnym odczynie w kontakcie z krzemianami i węglanami, będącymi składnikami betonu komórkowego ulegają zobojętnieniu i szybkiej mineralizacji. Innymi słowy skład chemiczny i odczyn alkaliczny betonu komórkowego nie sprzyja rozwojowi większości drobnoustrojów w tym materiale budowlanym. Badania betonu komórkowego na podatność występowania na nim pleśni i bakterii przeprowadzone przy symulacji warunków niekorzystnego, wilgotnego klimatu tropikalnego (tzn. w temperaturze od +25 do +30°C) oraz wilgotności względnej powietrza od 95 do 98% wykazały, że nawet wówczas beton komórkowy wykazuje całkowitą odporność na bakterie, pleśnie, grzyby.

Trwałe ściany kurnika z betonu komórkowego

Ciepłe ściany kurników najlepiej wykonać jako jednowarstwowe lub trójwarstwowe. W tego typu przegrodach od wewnątrz i od zewnątrz powierzchnie ścian wykonane są z materiału trwałego – betonu komórkowego. Gdyby ściany kurnika zostały tylko ocieplone styropianem i otynkowane, byłyby narażone uszkodzenia mechaniczne oraz na działanie gryzoni. Nie zapewniałyby więc odpowiedniej trwałości. Z tego względu zalecanym rozwiązaniem jest wykonanie ciepłych ścian jednowarstwowych z betonu komórkowego lub ścian trójwarstwowych, w których warstwa wewnętrzna i zewnętrzna będzie również z betonu komórkowego. Powierzchnie te należy jedynie zabezpieczyć specjalnymi szlamami lub otynkować (najlepiej za pomocą tynku cementowo-wapiennego). Takie ściany będą trwałe i zarazem łatwe do utrzymania czystości.
Ściany jednowarstwowe muruje się np. z bloczków o szerokości 42 cm (SOLBET Ideal), na zaprawie do cienkich spoin. Dzięki temu są jednorodne pod względem termicznym. Brak grubych spoin nie powoduje powstawania mostków termicznych, czyli miejsc ucieczki ciepła na zewnątrz. Jednorodność przegród zapewniają też słupy i wieńce wykonywane w szalunkach z kształtek U z betonu komórkowego. Trójwarstwowe ściany kurnika wykonuje się m.in. z bloczków z betonu komórkowego 24 cm,  warstwy styropianu  (np. 14 cm) i warstwy licowej z betonu komórkowego 12 cm. Zakres wytrzymałości na ściskanie tego materiału wynoszący od 2 do 4 MPa w zależności od gęstości bloczków jest wystarczający do tego, aby wznosić solidne i trwałe ściany nośne kurników.

Szybka i łatwa budowa

Na koszty inwestycji niewątpliwie wpływa szybkość jej realizacji. Im krócej będzie trwała budowa, tym szybciej można zacząć użytkować budynek i rozpocząć hodowlę drobiu. Duże powierzchnie kurników wymuszają często budowę ścian zewnętrznych o powierzchni przekraczającej 1000 m². Z uwagi na koszty związane z wynajęciem ekipy budowlanej ważne jest, aby prace na budowie przebiegały szybko i sprawnie. Umożliwia to zastosowanie łatwych technologii budowy. Do takich technologii należy budowa z betonu komórkowego, od wielu lat stosowanego jako materiał konstrukcyjny kurników. Duże wymiary bloczków z betonu komórkowego i ich niewielka masa, sprawiają, że mur wznosi się w szybkim tempie. Na jeden metr kwadratowy przypada tylko 7 sztuk bloczków. Prace budowlane przyspieszają także wyprofilowane na pióra i wpusty boczne powierzchnie bloczków, które nie wymagają wykonywania spoin pionowych. To duże ułatwienie dla murarzy. Odchodzi bowiem konieczność nanoszenia zaprawy na boki pełnych bloczków. Zmniejsza się też zużycie zaprawy, a więc i koszty jej zakupu. Ponadto bloczki z betonu komórkowego mają bardzo dokładne wymiary (±1 mm na wysokości i ±1,5 mm na długości i szerokości), więc można je murować na cienką spoinę, co znacznie ułatwia i przyspiesza proces budowy. Wznoszenie przegród o tak dużych powierzchniach jak ściany kurników usprawnia również łatwa obróbka betonu komórkowego oraz uchwyty montażowe zlokalizowane po bokach bloczków, które ułatwiają przenoszenie materiału w docelowe miejsce.