Izolacyjność akustyczna ścian z betonu komórkowego

Izolacyjność akustyczna ścian zależy od ich gęstości oraz budowy, czyli np. kształtu elementów murowych, z których jest zbudowana ściana. Przegrody wykonane z elementów murowych pełnych (np. bloczki z betonu komórkowego) mają najczęściej lepszą izolacyjność akustyczną niż pustaki, szczególnie te z cienkimi ściankami. Ściany warstwowe mogą mieć lepszą izolacyjność akustyczną od ścian jednowarstwowych, ale pod warunkiem ich prawidłowego wykonania.

Im większa jest gęstość materiału, tym większa jest jego masa powierzchniowa i tym lepsza izolacyjność przegrody. Zależność ta nazywana jest „prawem masy”. „Prawo masy” jest różne dla różnych materiałów, np. przy tej samej masie powierzchniowej (kg/m²) ściany wykonane z betonu komórkowego charakteryzują się znacząco lepszą izolacyjnością akustyczną, niż ściany wykonane np. z betonu zwykłego (nawet do 6 dB!!!). Należy jednak pamiętać, że ściany z betonu komórkowego są znacznie lżejsze i – pomimo tego – nie mogą być budowane tam, gdzie wymagania ochrony przed hałasem są wysokie.

Na izolacyjność akustyczną pomijalny wpływ ma rodzaj zaprawy użytej do wymurowania ściany. Sposób wykonania spoin może wpływać na pogorszenie izolacyjności akustycznej wówczas, gdy brak zaprawy w spoinach prowadzi do pęknięć ściany, a tym samym powstania mostków akustycznych. Mostkami akustycznymi są również bruzdy i wnęki w ścianach oraz przewody i kanały instalacyjne (w tym wentylacyjne). Na izolacyjność akustyczną ścian znacząco wpływają ich połączenia z innymi przegrodami (np. stropami i ścianami poprzecznymi), jak też konstrukcja i materiał, z jakiego wykonane są te sąsiednie elementy budynku.

Przy ocenie spełnienia wymagań ochrony przed hałasem wykorzystuje się wskaźniki izolacyjności akustycznej właściwej: R_A1R i R_A2R.

Wymagania normowe dot. izolacyjności akustycznej

W normie PN-B-02151-3:2015 określono wymagania jakie muszą spełniać poszczególne przegrody w różnych rodzajach budynków.

» Wymagania dla ścian działowych (przegroda w obrębie mieszkania) dotyczą wyłącznie ich części pełnej (bez drzwi) i określane są projektowym wskaźnikiem oceny izolacyjności akustycznej właściwej R_A1R, bez uwzględnienia wpływu pośredniego przenoszenia dźwięków.

Z betonu komórkowego można wybudować ściany działowe spełniające wymagania normowe:

• dla ścian działowych w mieszkaniu (R_A1R ≥ 35 dB) spełnia np. ściana z betonu komórkowego gęstości 600 i grubości 100 mm (R_A1R = 36 dB),
• dla ścian oddzielających pokój od pomieszczenia sanitarnego (R_A1R ≥ 38 dB) spełnia np. ściana z betonu komórkowego gęstości 600 i grubości 120 mm (R_A1R = 38 dB).

Należy pamiętać, że drzwi w ścianie działowej zdecydowanie wpływają na obniżenie izolacyjności akustycznej. W takiej sytuacji rodzaj elementu murowego i materiału z jakiego jest on wykonany nie ma znaczenia.

» We wszystkich innych przypadkach ścian wewnętrznych, wymagania dotyczą wskaźnika oceny przybliżonej izolacyjności akustycznej właściwe R’_A1, uwzględniającego wpływy pośrednie, w tym bocznego przenoszenia dźwięku.

Z elementów murowych/bloczków z ABK nie można wybudować ściany wewnętrznej jednowarstwowej gr. 24 cm spełniającej wymaganie R’_A1 ≥ 50 dB. To dotyczy wyrobów wszystkich producentów ABK.

» Zgodnie z obowiązującymi przepisami pomieszczenia w budynkach mieszkalnych, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej należy również chronić przed hałasem zewnętrznym. W przepisach określone są dopuszczalne poziomy dźwięku w pomieszczeniach, a nie wymagania izolacyjności dla przegród zewnętrznych. To, jaka powinna być izolacyjność akustyczna przegrody zewnętrznej zależy od poziomu dźwięku hałasu zewnętrznego w płaszczyźnie elewacji (określane na podstawie pomiarów, map akustycznych)

» W przypadku ścian zewnętrznych z otworami okiennymi, wypadkowa izolacyjność akustyczna całej przegrody zależy głównie od izolacyjności akustycznej okna – można przyjąć, że przy udziale powierzchni okien powyżej ok 20 % rodzaj materiału z którego jest wykonana ściana nie ma znaczenia.

» Ocieplenie ściany masywnej systemem ETICS (metodą lekką-mokrą), niezależnie od rodzaju materiału ściany, zawsze obniża izolacyjność akustyczną. Jest to potwierdzone badaniami zarówno terenowymi (w budynkach) jak i w laboratoriach. Jeżeli dla danego układu warstw przegrody (ściany z ociepleniem) nie ma wykonanych badań, to przyjmuje się, że to obniżenie izolacyjności akustycznej wynosi od 2 dB do 5 dB.